එකසිය තිස් අට

ඒ සීතල උණුසුම් ලවණ

මගේ හදවතේ බැදිලත් මොටද

තවමත් දැනෙයි උණුසුම

හදවත මෙලෙකින් දියකරන

දිය වූ සියුම් තැන් සිත 

අද්දරින් හිරිවට්ටමින් ගලන

පෙම්වත් කතා වලට 

සුරතේ බාහුවේ උණුසුමෙන්

ඉගි බිගි දී පෙම්වත් වෙන්න

තව තවත් ළගට විත්

සිරකර මගේ සිත කඩා බිදලන්න

රුසිරු ලියේ නුඹ ආසයි නම් 

ආයෙත් හිනැහෙන්න

පරක්කුවක් නෑ තාමත් තරුණයි

එකසිය තිස් අට බස් එකේ 

පිටුපස අසුන

-සුපුන් සමීර-

සිරිසේන එන්න මේ ගූ වලදන්න

ශ්‍රී ලංකීය දේශපාලනයේ අධමම කාල පරිච්ජේදයක ඔබත් මමත් ගමන් කරමින් සිටියි. තමන්ගේ බල තණ්හාව සාක්ශාත් කරගැනීමට හෙළුවෙන් තාප්පයක් උඩ නැග වල්# උවත් වැනීමට වුවද වර්තමානයේ සිටින ඕනෑම නායකයෙකු සුදානම් බව මේ ජාරජීරණ දේශපාලනය පසක් කරමින් සිටියි. 

                           එක පැත්තකින් හැට පැන්නත් හොට බිම ඇනුනත් ගෙදර නොයන බල ලෝභී රනිල් වික්‍රමසිංහය, අනිත් පැත්තෙන් විධායක ජනාධිපතිකමෙන් යන්න උවත් මැරෙනකම්ම රටේ රජ්ජුරුවෝ වී ඉන්නට ඕනෑ මහින්ද රාජපක්ෂය, ඒ හැමටම වඩා අනිත් පැත්තෙන් කොන්දක් කියා දශමයක් නැති පෙන්දෙක් වන් ජනතා පරමාධිපත්‍ය තුට්ටුවකට නොසැලැකූ අසූචි වලෙන් උපන් ජනාධිපතිය. ඕ තොමෝ මීලගටත් රාජ්‍ය නායකයා වනු වස් තමන්ව පත් කළ ලක්ෂ හැට දෙකකට පුක පෙන්වා දැන් අමු බයිලා  කෙළිමින් ඇත.

පැරිස්නම් මොනවද බන් ලෝකේ රෝමාන්තිකම නගරය තමයි කොළඹ

උතුරෙත් දකුණෙත් නුවරත් ඇති රුසිරුම මුතු පබළු විත්

ගාලු මුවදොර වෙරලේ ගොඩ ගසමින් හිනැහෙන

ලංසි කෙල්ලට ෆර්සාන්ලා පර්දාවට පයින් ගසා පෙම්පුරන කොට

මධු සුව පිරි තිව්යලා හදවත් දිවා රැයක් නැතිව උණුසුම් කරන

වෙසගනන් තෙත් වූ හදවත් තුළින් පෙම් කරන සද

පතිණියන් පාරේ කාෂ්ඨක හදවත් වලින් හෙළුවෙන් දුවන

ඇරියස් පිරුණු ජීවීත බුකියේ කැළඹෙනා විටෙක

හිරවුණු කොටුවෙන් පිට යන්න හොදම තැනලු රිලැක්ස් වුණු කාමරය

හදවත උඩට ආදරය මෙට්‍රික්ටොන් ගණන් වලින් දමන

කුරුදුවත්තෙත් වැල්ලවත්තෙත් පාරේ ඇත ආදරේ පපුවත් බරවෙන්න

නිදහසක් ඇත්ද ලොකේ මේ පුර තරම් වෙන කොහෙවත්ම

පැරිස්නම් මොනවද බන් ලෝකේ රෝමාන්තිකම නගරය තමයි කොළඹ

-සුපුන් සමීර-

කාන්තාර ජීවිත

නීලවරණ අහස

නමුත් දියක් නැති

රෝමාන්තික මා

නමුත් වැලන්ටයින්

නොමැති

-ගිම්හාන් ලහිරු-

කපටි පාට හිනාවක් (කෙටිම කෙටි කෙටි කතාවක්)

                                   

                                      පෙරවදනක් ඕනෙමද කතාවකට. මේ කතාවට පෙරවදනක් නෑ. පසුවදනක් කියලා එකක් දෙන්න හදන්නෙත් නෑ. ඇය තරමක් සුදුයි, බෝලයි, උසයි, මහතයි ඇය මුලින්ම දැක්කෙ පොලිස් පාක් හෝල්ට් එකේදි. ඇයට තිබ්බෙ වෙනස්ම හිනාවක්. ඒකට හරියන්නෙ "අහිංසක" හිනාවක් කියන එක නෙවෙයි. ඒක කපටි හිනාවක්.
                         කපටි පාට හිනාවක් තිබ්බට එයා කපටි කෙල්ලෙක් නෙවෙයි. අහිංසක පාට ගෑණු ළමයෙක්. ඇත්තටම හිනාව විතරයි කපටි පාට. ඒක ටිකක් අපප්භ්‍රංෂයක් වගේ වුණාට. එයාගේ හිනාව එහෙමයි.

                       කපටි කියන වචනය ඇර සමහරවිට ඒකට හරියන්නෙ වෙන වචනයක් වෙන්න ඇති. ඒකට හරියන තනි වචනයක් සිංහල භාෂාවෙ නෑ. ඒක හරියට මෙහෙම කිව්වොත් "ආදරණීය බවක් පෙන්වන කපටි පාට අහිංසක හිනාවක්" වගේ වාක්‍යකින් එයාගේ හිනාවට සාධාරණයක් කරන්න පුළුවන්.
                     එයාගේ ලස්සන ප්‍රතිශත වලින් බෙදුවොත් එයාගේ හිනාවට සීයට හතලියක්වත් තනිකරම දෙන්න ඕනෙ. ඇත්තටම ඒක කපටි පාට ලස්සන හිනාවක්.

හදවත තියෙන්නෙ රිදවගන්න

හදවත 

තියෙන්නෙ රිදවගන්න

උඩට 

හරහට 

පහළට

උඩට පැන පැන 

ඇදුම් දෙන හදවත ආයෙ ආයෙත් තලාගෙන

විදවා විදවා ආයෙත් හිනාවෙන්න

ඇදුම් දෙන හදවත 

තාමත් තියෙන්නෙ හරි තැනමයි

වෙනසකට තියෙන්නෙ 

මගේ හදවතට ඕනෙ ඉක්මණටම ආයෙත්

 වෙන හදවතක් ළග හිනාවෙන්න 

-සුපුන් සමීර-

කලාව යනු කුමක්ද???

                                              කලාව යනු කුමක්ද? එය හැසිරවිය යුත්තේ කෙසේද යන්න පිළිබද නොයෙකුත් කතා නොයෙකුත් ලෙස තැන තැන කතා වනවා අප දැක තිබේ. බොහෝ විට අප එය කරන්නේ අප තනා ගන්නා රේඛා සහ සීමා වල සිටගෙනය. ඒත් ඇත්තටම කලාව යනු කුමක්ද? යන්න එවිට අපට සොයා බැලීමට වටිනවාය.
                   එදාටත්,අදටත්, හෙටටත් සර්වකාලීන කලාකරුවෙකු වූ ගප්පියා යනු මම පෞද්ගලිකව මහත් වූ ගෞරවයක් ඇති කාලාකරුවෙකි, චින්තකයෙකි. ඔහුගේ සමාජ කියවීම පෞද්ගලිකව මගේ කියවීමටද නොමැතිනම් තින්කින්ග් පැටර්න් එක වෙනස් කරවීමටද බලපෑවාය. කාලාව යනු කුමක්ද? යන්නට ගප්පියා අපූරු උත්තරයක් දෙයි. සැබැවින්ම අපි ගප්පියාට ආදරේ කරන්නේ මේ නිසාය. මාගේ බ්ලොගයට ගොඩ වදින ඔබටද එය වටීවී යැයි සිතුණ නිසා එය ඔබටද නැරබීමට මේසේ තබමි.

ෆිල්ටිගෙ මල්ලී සෝමාලියාවට පාන් දමයි - Malli | මල්ලි - Fill T - 18+

                                                           මන් සිංහල රැප් හී ඉතිහාසය හා වර්ථමානය දක්වා ලිපි පෙළක් ලිවීමට සිතා සිටියෙමි. සැබැවින්ම සින්හල රැප් නොමැතිනම් සිංහල හිපොප් හී මුල් කාලීනවම සිට රසිකයෙක් වශයෙන් මගේ හිතේ  ඒ සම්බන්ධයෙන් ලිවීමට ඇති දහසකුත් දේ ඇත. මන් කෙදිනක හෝ ඒවා ලියා තබමි. එහෙත් Fill-T නැමැති රැප් ගායකයා දමන ලද මල්ලී නැමැති මියුසික් වීඩියෝව මේ වන විට රටම කලබා ඇති බැවින් ඒ ගැන යමක් ලිවීම සිතුවෙමි. හුදෙක් මේ මාගෙ අදහසය. එම අදහසේ ඔබ නොමැති වීමේ සම්භාවිතාව 80% කටත් වඩා වැඩිය.
                              එහෙත් අතිශය කර්කශ ගමනකට පසු සි‍ංහල රැප් පැමිණ තිබෙන්නෙ ස්වර්ණමය යුගයකට. අදට වඩා හෙට ඊටත් වඩා දිදුලනු ඇත. එහෙත් කකුලෙන් අදින වල කපන ආත්මාර්ථකාමී කාලාකරුවන් සහ තමා කැමැති සංගිතය පමණක් සිරි ලංකාවේ රජ කළ යුතු යැයි සිතන ආත්මාර්ථකාමී රසිකයින් ගැන සිතා ෆිල් ටී ගේ මල්ලී ගැන මෙසේ සටහනක් තබමි.
                               ශ්‍රී ලංකාවේ රැප් යන්න මන් දන්නා ආකාරයට මුලින්ම ගෙනාවේ භාතිය,සංතුෂ්ලා සහ මිලේනියම් බෝයිස් ලා යන දෙපිරිසය. එයිනුත් මිලේනියම් බෝයිස්ලා ඒ කාලෙම හැලී යනවාය. මා ඇසූ මුල්ම සින්හල රැප් ගීය ඇසූවේ භාතිය සංතුෂ්ලගෙන්ය. එයිනුත් දැනට මතකයේ ඇති මුල්ම සිංහල රැප් ගීය "සිරිසග බොධි මාළිගාවෙදි" යන පැරැණි නූර්ති ගීතයේ නව නිර්මාණයයි.

සම්මත අසම්මත

අසම්මතයක සිට

සම්මතයට ආල

කරන ඔහු.........

සම්මතයක සිට

අසම්මතයට ආල

කරන ඇයට

සම්මතයක සිට

අසීමිත ආලයක්

අසම්මතයෙක්

ලෙස.......

-ගිම්හාන් ලහිරු-

සැ.යු - මේ කවිය ඉතින් මගේ නෙවෙයි.සමහරවිට මතක ඇති අර ඉස්සරනුත් මගේ බ්ලොග් එකේ කවි ලිව්ව රොබින් කුරුල්ලා තමයි මේ.මල රෑ ඒ කියන්නෙ අද උදේ පාන්දර 1.22 ට තමයි මට මේ කවිය එවලා තිබ්බෙ. ඒ වෙලාවෙ හිතිලා. ඒ වෙලාවෙම ලියලා. මට ඒ අමු ගතියෙ තියෙන රහ වැඩියි.  ඒකයි මන් ඉතින් උඹලටත් වෙච්ච සිද්ධියම කිව්වෙ. එල හොදේ...රහ ඇති කවියක්.....

ගෘහස්ත ගණිකාවණි එන්න සමනළයින්ට වෙඩි තියන්න

එන්න සමනළයින්ට 

වෙඩි තියන්න

පපුවෙ හරි මැදටම

ඉලක්ක කරලා

වෙඩි තියන්න

ගිහින් නන්නත්තාරේ 

ආයෙත් ඇවිදින් කිසිවක් 

නොවුවෙකු සේ

තවත් කතා දහසක් කිය කිය ගොතපන්

වෙඩි තිබ්බා මදිනම් චප්ප කරලම දාපන්

පිළිකුල් ආත්මයකට

පෙම් බැදි
ඒ අහිංසක හදවත

-රෝමාන්තික රස්තියාදුකාරයා-

RomanthikaRasthiyadukaraya/facebook

සමනළ ගැටය

සිත ලිහුව

මගෙ නොවුන

මට පෙම් නොකළ

මුත් මම ලිහුව

කාගේ කවුරුදැයි 

නොදනිමි ඒ

සමනළ ගැටය

-රෝමාන්තික රස්තියාදුකාරයා-

RomanthikaRasthiyadukaraya/facebook

නිරුවත් අටවක

නිරුවත් අටවක

සොදුරුය

මිහිරිය

හැමදා පායා දිලිසෙන 

පුන් සදටත් වැඩියෙන්

-රෝමාන්තික රස්තියාදුකාරයා-

RomanthikaRasthiyadukaraya/facebook

ආදරයක් පාට කරන්න

මගේ සඳ ඔබමද....?

ඔබේ සද මමමද.....?

එසේ නම් ඇය හට

කියන නම කුමකද....?

-රෝමාන්තික රස්තියාදුකාරයා-

RomanthikaRasthiyadukaraya/facebook

ඒක ලා පාට සඳක්.........

සඳ තියෙන්නෙ

 විදගන්න

නොදන්නම විදියට 

හැමදාමත් ඉන්න

පාලුවක් දැනෙන රෑකදි විතරක්

 ඒ එලිය යට හීන මවන්න

ඔබ කියන්නෙ අහසක් 

වෙන්න ඇති

 දුරක හිද සිරි බලන

තරු කැට මැද

නුඹ දිදුලන සදකුයි 

හැමදාමත් සිත ගත්ත

ඕනෑම ගිණුම්කරණ කටයුත්තක් සදහා සුදුසුම තැන - Accounting and Bookkeeping

මූල්‍යත් එක්ක ගණුදෙණුකරනකොට ඒ මුල්‍ය නිවැරැදි විදියට කළමණාකරණය කරගන්න ගිණුම්කරණ දත්ත අවශ්ෂ්‍ය වෙනවා. ඉතින් නිවැරැදි දත්තත් එක්ක ගණුදෙනු කරන ව්‍යාපාරිකයෙක්ට කිසිම දවසක හදිසි බුන්වත් වීමකට මුහුණ දෙන්න වෙන්නෙ නෑ වගේම ඉදිරි ව්‍යාපාරික හෝ පෞද්ගලීක ජීවිතේ උපායමාර්ගික තීරණත් නිවැරැදිම විදියට ගන්න පුළුවන් වෙනවා. 

                               ඉතින් බොහෝ කුඩා සහ මධ්‍ය පරිමාණ ව්‍යාපාර මුහුණ දෙන ප්‍රධානම ගැටළුව ඔහුන්ට ආයතනය තුළ ගිණුම්කරණ අංශයක් නොමැතිකම සහ එසේ ගිණුම්කරණ අංශයක් නඩත්තු කිරීම අධික පිරිවැයකින් යුතුවීම. ඉතින් එහෙනම් ඔබට මෙන්න විසදුම...... අත්දැකීම් සපිරුණු විශ්වාසවන්තදායක පිරිසකගේ සේවය ඔබේ ආයතනයටත් ලබා ගන්න දැන් පුළුවන්.......... 

බ්ලොග් ලියන්නියක් ලියපූ අපූරූ ගීයක්

                                   අයින්ස්ටයින්ලා පිරුණු ලෝකෙක වැලන්ටයින් කෙනෙක් වෙන්න ලේසි නෑ. මොකද ලෝකෙම හමන්නෙ එකම සුළග ඒ සුලගට බර දීලා මෙගොඩට පීනන වැලන්ටයින් කෙනෙක්ට ආදරේ කරන කෙල්ලො ඉන්නවද? ඔව් ඉන්නවා ඒ තමයි හැඩකාර සුකුමාල නොරිකො සං......                                                                                                                                           මට මේ නොරිකො සං හම්බුනේ පසුගිය දවසක අහන්න හම්බුනු ශානිකා ශෂිප්‍රියාගෙ පට්ට පදමාලවක් එක්ක හැඩවුණු ගීතයක් නිසා. ඔව් ශානිකා ශෂිප්‍රියා බොලොග් වල අපි කවුරුත් දන්න සොදුරු සදවතී තමයි ඒ... බොලොග් ලියපු....කවි ලියපු....... ඇය දැන් ගීතත් ලියනවා පියවරෙන් පියවර ඇය යන ගමන ගැන සහෝදර බ්ලොග් කරුවෙක් ලෙස පෞද්ගලිකව මට තියෙන්නෙ ලොකු සතුටක්. ඒ නිසා ප්‍රථමයෙන්ම ඇයට මන් සුභ පතනවා මේ වගේ පට්ට පදවැල් ටිකක් ලස්සනට ගැලපුවට.     

ආදරයක් සහ ආදරයක් (කෙටිම කෙටි කෙටි කතාවක්)

                                                             දැන් තමයි මුහුද ගොඩක්ම ලස්සන වෙරළට ඒළිය දෙන්නෙ හදත් තරු කැට ටිකත් විතරයි. කකූළුවෙක් අල්ලන්න ටෝච් එකක් පත්තු කරන් යන එකෙක් මිස කවුරුත්ම නෑ. ඒ ගුප්ත අදුර...ලවණ මුහු වෙච්ච හිරිකඩ හුළග.... සට සට ගාලා වදින කොට මිලියා පිස්සෙක් වගේ ප්ලාස්ටික් කෝප්පයෙ භාගයක් පිරවෙන්න ආයෙත් අරක්කු හලා ගත්තා. ඌ බොනවා..... පිස්සෙක් වගේ බොනවා. කදුලු බේර බේර ආයෙත් අඩනවා....

"අඩන්නේ ගෑණූ...අඩන්නෙ නැතුව ඉදපන්"

                                               ඒත් ඌ අඩනවා... උගෙ දුක කියනවා. සුළගයි,බීමයි,දුමයි එක්ක වෙනමම ලෝකෙක වගේ ඉන්න මම ඌව සනසනවා. ඒ ලෝකෙදි හද එළිය පාර කියනවා.  පලසක් වගේ උඩ ඇතිරිච්ච තරු කැට ඇස් අග්ගිසෙන් බොද වෙලා පේනවා. මන් ඌව ආයෙත් සනසනවා. 

"ඔහොම තමයි බන් මොනවා කරන්නද ගෑණු යනවා"

"මන් මොනවා කරාටද බන් ඒකි යන්නෙ"

"ඒකි වේසියෙක් බන් තේරුම් ගනින්"

රියන්සි අල්ගම සහ සුදත් චන්ද්‍රසේකර

                                             

                               රනිල් වික්‍රමසිංහ යනු හෙණ මොළයක් බවද...ආයෙ ඇවිල්ලා ලොවෙත් නැති ලොවි ගහෙත් නැති පොරක් ලෙසද..පහුගිය කාලයේ බොහො දෙනා කිව්වාය. එහෙත් ජනාධිපතිවරණයට පෙර සිටම මා රනිල් නමැති කුහක නයකායා පිළිබදව සිටි මතය අදවන විට තව තවත් තහවුරු වන නිසා. මට ඇත්තෙ ඒ පිළිබදව කුහක සතුටකි........ දේශපාලන ඉතිහාසයේ අධමම නායකයා කවුරුන්දැයි ඇසුවොත් ඉන් උඩින්ම සිටින්නේ රනිල් වික්‍රමසිංහය. මා දිගු කාලයක් තිස්සෙ කියා සිටින්නෙ එකම එක දෙයකි. එනම් රනිල්ගේ මොළේ පරික්ශාවක් කළ යුතුම බවය...මන්දයත් ඔහුගේ හැසීරීම සාමාන්‍ය මානසික සෞඛ්‍යයක් ඇති මිනිසෙකුගේ හැසීරිමක් නොවන්නේය.

                          රනිල් වික්‍රමසිංහ සමග අවුරුදු 33ක් ළගින්ම සිටි පැරණිතම සේවකයා වූ සුදත් චන්ද්‍රසේකර  ඊයෙ දිනයේදී තම අස්වීමේ ලිපිය රනිල් වික්‍රමසිංහට භාරදී ඇති අතර. ඔහු රනිල් වික්‍රමසිංහගේ දකුණු අත ලෙස හදුන්වන අතර පෞද්ගලික ලේකම්ගේ සිට පහුගිය මහ මැතිවරණයන්හී සුවිශාල මෙහෙවරක් කල "එක්සත් ජාතික පක්ශ සන්නිවේදණ බලකායේ" නියමුවාද විය. මේ ලිපියේ අරමුණ සුදත් චන්ද්‍රසේකර පොරක් කිරීම නොවන අතර. රනිල් වික්‍රමසිංහ නැමැති කුහක නායකයාගේ අපුල මග විමසීමය.

                                                       පහුගිය මැතිවරණය පිළිබද ලෙබ්බෙ විචාරකයො ලබ්බේ ටෝක්ස් දුන්නද. ඇත්තටම ගිය මැතිවරණයේ හැමුවේ මහින්ද හුළගක් නොව. කලකිරුණු යූ.එන්.පී පාක්ශිකායාගේ රනිල් වික්‍රමසිංහ නැමැති අධම නායකයා සමග පැවති වෛරයයි, කළකිරීමයි. 

අඩා හැලෙන ඇල්ල බැලුමට ගිය ගමන - Andahalena Ella Waterfall, Pituwala, Elpitiya

                                                          එල කොල්ලෙක් කෙල්ලෙක් උනාම හැමදාම උදේට කන එකයි, දවල්ට කන එකයි, රෑට කන එකයි ඔෆිස් යන එකයි, ඉස්කෝලෙ යන එකයි,ජිල් ගහන එකයි ඇරුණම ඊට වඩා වෙනසක් තියෙන්න ඕනෙ. විලියොම් සේක්ස්පියොර් උතුමත් දවසක්දා එහෙම එකක් කියලා තියෙනවා. 

                                  ඉතින් මේ අල්ල පනල්ලෙ එතුමානෝ එහෙම කියපු නිසාමත් නෙවෙයි අර මද්දලා,තඩියලා එහෙම බයික්ක වලින් රවුම් ගහලා නොයෙකුත් විච්චූරණ පොටෝ බ්ලොග් වල එල්ලන නිසා මන් හිතුවා පහුගිය දවසක සතියෙ දවස් වල මැදට  අතිසය දුර්ලභ විදියට සෙට් උනු පෝය නිවාඩුවක ගිය ගමනක් හෙම දාන්න.
               කොහොමත් ඉතින් මගේ සංචාර කියන ලේබල් එක යටතේ යන එන සංචාර දිගටම අප්ඩේට් වෙයි. මීට ඉස්සෙල්ලත් එකක් දාල තියෙනවා. යන්න ඉන්න එකෙක්ට ප්‍රයෝජනයක් වෙන්න පුල්ම විස්තරයක් හැම පෝස්ට් එහෙකින්ම දානවා දන්න කියන හැම තොරතුරක්ම දාලා.

කොන්ද පණ නැති එකෙක් - (කෙටිම කෙටි කෙටි කතාවක්)

                                                දැන් ඒ කෙල්ල මෙතෙන්ට එන්න අරන් මාස තුන හතරක් වෙනවා. නිතරම හිනාවෙලා එක එක දේවල් කියව කියවා එයා යනවා. ඒ කෙල්ල වැඩිපුරම කැමති අමිල අයියට මට ඒකට ලොකු තරහක් තියෙන්නෙ උන් දෙන්නත් එක්කම.  ඒ කෙල්ල ඇවිත් මාස දෙක තුනක් වුනාට මන් තාම එක පාරක්වත් ඒ කෙල්ලට මුහුණ දුන්නෙ නෑ.ලොකු ඉස්කෝලෙකට ගිය ඉංග්‍රීසි වතුර වගේ වුණු කෙල්ලක්. මන් ඇත්තටම උන් දෙන්නා ට්‍රේන් එකට නැග්ග වෙලේ ඉදන් හිටියේ දෙන්නත් එක්කම ලොකු මලකින්.

                                                 අමිලයා නගින්නෙ අලුත්ගමින්,මම නගින්නෙ දකුණු කලුතරින්, ඒතකොට  ඒ කෙල්ල නගින්නෙ උතුරු කලුතරින්.අදත් උන් ටික සුපුරුදු විදියටම තොදොල් වෙනවා මන් මුල්ලකට වෙලා ඉන්නවා. ඒ කෙල්ලත් අමිල අයියට කැමැතියි. මුලින්ම මගේ හිත ඉරිසියාවෙන් පුපුරනවා. දෙවැනියට උන් දෙන්නටම තේරෙන්නෙ නැති තැනකින් වෛර කරනවා. ඉන් පස්සෙ මුල්ලකකට වෙලා ටික වෙලාවකින් ඒ කෙල්ල දිහා බලාගෙන හිතන්න ගන්නවා. 

       

බ්ලොග් එහෙකට කමෙන්ට් කරන්නෙ කොහොමද - How to Comment on Blogs

                                                              මේකෙ හෙඩිම දැක්ක ගමන්ම බ්ලොග් වල ගැවසෙන අයට හිතෙන්න පුළුවන් මොන කුණුහර්පයක්ද මේ මූ කියන්න යන්නෙ කියලා. ඒත් ඉතින් ෆේස්ස්බුක් එක හරහා බ්ලොග් වලට එන අයට ඇත්තටම කමෙන්ට් දාන එක කුණුහර්පයක්.  

                                  පෙරේදා මගේ ෆේස්බුක් පිටුවට මැසේජ් කරපු සහෝදරයෙක් කියලා තිබුණේ බ්ලොග් එකට කමෙන්ට් දාන්න බෑ. ඒ ඇයි? කියලා. හරි මේ බොලොග් එක ලියන්නෙ එයාටයි නොදන්න අනිත් අයටයි දැනගන්න. දන්න අයට පූලුවන් කමෙන්ට් වලින්ම දන්න මොනවා හරි තියේනම් මේ ලිපියට එකට  එකතු කරන්න.

                                මුලින්ම කියන්න ඕනෙ බ්ලොග් එකට කමෙන්ට් දානවා කියන්නෙ. කිරි කොස් ඇට කනවා වගේ ලේසි දෙයක්. එකම එක පාරක් පොඩි සෙටින්ග් එකක් හැදුවනම් ඇති, ආයෙත් ඒ එකවුන්ට් එකෙන් ලොග් අවුට් වෙන්නෙ නැත්තම් මැරෙනකම් උනත් ගියපු ගමන්ම හරිම සිම්පල් විදියට කමෙන්ට් දාතෑකි.

නපුන්සකයා - බොලොග් කියවන්නෙක්ගෙන් කවියක්

                                        මේ කවිය පිටිපස්සෙ පොඩි කතාවක් තියෙනවා. මගේ "රෝමාන්තික රස්තියාදුකාරයා" කියන ෆේස් බුක් පිටුවට එක දවසක් මේ වගේ ෆෝටෝ එකක් එවනවා "ගිම්හාන් ලහිරු" කියලා තරුණයෙක්.ඉතින් මේ අල්ල පනල්ලෙ මේ කවිය කිහිප පාරක් විමසිල්ලෙන් කියවනකොට තමයි තේරුණේ මේ කවිය මතුපිටින් වගේම යටිනුත් ඉතාමත්ම රසවත් කවියක් කියලා.

                                 වැදගත්ම දේ තමයි ඔහු කියනවා මගේ බොලොග් කියවලලු මේ කවිය ලියන්න හිතුනේ. ඉතින් බොරුවට හරි ඒකා එහෙම කියනකොට හෙණ ගහන්න වගේ සතුටක් දැනෙන්නෙ නැද්ද කියහන්කො. මොනා උනත් උපරිම රස කවියක් උඹලත් බලපල්ලා ඒ කවිය තුළ ඔහු කියන්න හදපු දේ.......................... ඔහු ලියපු තවත් කවියකුත් තියෙනවා. මන් හිතන්නෙ ඔහු පෙම්වතියට ලියපු කවිය වෙන්න ඇති......මේ ඒක........

ඒකට කියන්නෙ හිනාවක්ද ???? - ii කොටස

                                                               

                                                     අපිට අහඹු ලෙස හම්බෙන සමහරක් ලස්සන දේවල් අපේ හිතේ තැන්පත් වෙනවා ඊට පස්සෙ නිකන්ම ඒක අපිට අමතක වෙනවා. දවසින්,දෙකෙන්,සතියකින්,මාසෙකින් විතරක් නෙවෙයි එක් ක්ෂණයකින් වුණත් කොතරම් ලස්සන රුවක් වුවත් අපි නිරායාසයෙන් අමතක කරනවා   සමහරව්ට ඇයත් එහෙමම වෙන්න තිබ්බා...

                                     ඒත් අපේ තුන් මිතුරු හවුල ඇය ගැන විටින් විට විසුළු කතා කීමත්. ඇයගෙ රුව නිරන්තරයෙන් නොවැතත් විටින් විට දැකීමත් නිසා මගේ හිත තුල මතක් කිරීමෙන් යම් ප්‍රමුදිත බවක් සිතේ ස්පර්ශ වන ලෙසකට ඇයව තැන්පත්ව සිටියා.  

                                                                              ඇත්තටම මනෝ විද්‍යාත්මකව මට ඒ සිතුවිල්ල පහදන්න බෑ. ඒත් ඉහත කිව්ව හේතු දෙකට අමතරව. ඇය විටින් විට හෝ ඇය දකින විටකදී ඇයගේ රුවේ සොදුරු තැන් සිත්තමක් වගේ සිතේ සටහන් වී තිබුණු නිසාමත් මෙසේ ප්‍රමුදිත බවක් ඇය පිළිබද ස්මර්ණයෙන් ලැබුවා වෙන්න ඇති.

සේරා....... - i කොටස

                                                     
                                                           ජීවිතය කියන්නෙ පුදුමාකාර අහම්බයක්...ඒ වගේම සිහින කියන්නෙ නින්දෙදි දකින දෙයක් නෙවෙයි අපි ජීවත් වෙද්දි ඇස් දෙකට දැනෙන පෙනෙන දෙයක්.  සැහැල්ලුවෙන් වලාකුළු අතර පාවෙමින් ඉන්නකොට දීව්‍ය ලෝකයේ සුන්දරතම සුරංගනාවියක් දුන්නු හාදුවක් වගේ ප්‍රමුදිත බවින් සිත පිස්සු වට්ටන දෙයක්. ඒ ලෝකය ද්‍රීව්‍යමය ලෝකයක්...........

                                                         ඒත් ජීවිතය කියන්නෙ එක ගේම් එකක්. මේ අතේදි තුරුම්පු වැඩිපුර හිට්යට ඊළග  අතේදි තුරුපු හම්බෙන්නෙ නෑ. මගෙ ලෝකෙට හාරත රැජින ආවෙ තනියම ඒත් එයා දැනගෙන හිටියා හාරත ආසියත්  හිටියෙ පිට බව. ඒත්  මන් නුඹට ප්‍රේම කරා උන්මාදයෙන්. ඒ නිසා මමත් නූබේ ඉදිරියට උමතුවෙන් ආවා. ඔව් මම තමයි හේරා නුබේ ලෝකෙ කිරුළ නොපලන් රජතුමා.

සමාන්‍ය ජනතාව සමානයි මාගේ පෙම්වතිය

චින්තක ගීතදේව -  Chinthana Geethadewa

                                         සන්නස්ගල එක පාරක් මෙහෙම එකක් කියනවා සමහරුන් කැම්පස් එකේදි කවි පොත් ලියනවා තුන, හතර ඇත්තටම ඒවා පට්ටලු.ඒත් ඇත්තටම උන් කවියොද කියලා සන්නස්ගල අහනවා.                                                                                                                                                   එලීසමයෙන් අරකෙන් මේකෙන් ඝන පිහිටීමෙන් අර විරිතෙන් මේ විරිතෙන් යටි අර්තෙන්,ප්‍රකාශනයෙන්,රැඩිකල් අදහස් වලින් කවුරුත් ස්පර්ශ නොකරපු තැන් ස්පර්ශ කිරීමෙන් එහෙම ඒවා පට්ටයිලු. නෑ ඇත්ටම උන් බොරුකරයෝ කියලා සන්නස්ගල කියනවා. මොකද කැම්පස් එකෙන් එළියට ගියයින් පස්සෙ උන් හොයන්නවත් නෑලු.

                                                   ඇත්තටම මටත් හිතෙන්නෙ ඒ කුණු හබ්බ කාරයො කියලා. ඒත් ඇත්තටම ඒ කවි කොච්චර පට්ට උනත් සමහර විට ඒ කවි හොදින් රසවිදින්න පුළුවන් උනත් ඒක ලිව්වෙ කව්ද කියලවත් හොයන්නෙ නෑ. මොකද කවිය විදින්න පුළුවන් වුණාට ඒක ලියපු කවියා ඒ තරම් හොදින් විදින්න බැරිබව දන්න නිසා.

                                                         කවිය තුළ හෝ කුමන හෝ කලා කෘතියක් තුල වුවත් අපි වැඩිපුර දකින්නේ සින්තැටික් ප්‍රබන්ධ.  ඒ වගේම වැරදියට වටහාගන්න එපා. මේ මන් කියන්නෙ ඒවා තුළ තිබිය යුත්තේ අමු සත්‍ය කතා කියන එක නෙවෙයි.
                                                         ඒත් මෙහෙම හිතමු අට වසරෙදි යාළුවෙලා ලල් තොදොල් වෙන්න ලව් කරලා වයස විසි හයේදි ඒ කෙල්ලම බැදපු එකෙක් කොහොමද විරහව ගැන කවි ලියන්නෙ. ඇත්තටම දෙයක් ලියන්න ඒ සිද්ධියට මුහුණපාන්න ඕනෙ නෑ. ඒත් සමහර විට කවිය පට්ට වුනත් ඒ තුළ තිබෙන්නේ මටනම් සින්තැටික් බවක්.