බොලොග් කියවන්නියක් එක්ක කතා බහක්

                                                   

                                                         සාමාන්‍යයෙන් අපිට අපේ ජීවිතේ හුගක් හුස්ම ගන්න සිත් ගත් චරිත හබ්බෙන්නෙ අහම්බෙන්. ඒ හන්දියේ කඩේ ගාව, පේමන්ට් එහෙක,පෙට්ටි කඩේක, ක්ලාස් එකේ අනිත් පුටුවේ, බස් එහෙක, දූවිලි පිරුණු පාරක, බාර් එහෙක, පබ් එහෙක, ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් උත්සවයක, පෙට්ටි කඩයක,ෆුඩ් කෝඩ් එහෙක...තැනක් නොතැනක් නැතිව සිත්ගත් මිනිස්සු හා අපූරු කියවීමක් තියෙන මිනිස්සු මුණ ගැහෙනවා. කොටින්ම කිව්වොත් අම්මයි තාත්තයි නෑදෑයො ටිකයි,ගමේ එවුනුයි ඇර අනිත් හැමෝම හම්බෙන්නෙ අහම්බයක් විදියට.
                             ඒත් සයිබර් පියස තුලත් එවන් සොදුරු එවුන් හා අපූරු දොඩමළුවකට තෝතැන්නක් කියලා රස්තියාදුකාරයාට ඉකුත් දවසක තේරුණා.  රස්තියාදුකාරයා වටේ සිටින්නෙ බොහොමයක් ගතානුගතික මුත් හොද මිනිසුන්. ඒත් රස්තියාදුකාරයා කුඩා කාලයේ ඉතා දැඩිව පිළිගත් ගතානුගතික අදහස් වලට ප්‍රබල විරුද්ද අදහස් සාමාන්‍ය පෙල අවධිය වෙනකොට තමන් විසින්ම ප්‍රශ්ණ කරන්නක් බවට පත්වුනා.
                       උදාහරණයක් විදියට සචින් තෙන්ඩුල්කාර් ශතකයක් ලබාගත්තයින් පසු ඉර දෙස බලා අචාර කරන ආකාරය, ජයසූරිය පන්දුවට පහරදිමට පෙර නිතර කරන අභින...... වගේ දේවල්... ඒත් මෙවන් කෙම් ක්‍රම තුළින් කුඩා මටත් සෑහෙන දේවල් සාර්ථක වුනා. අපේ ක්‍රිකට් භාර ආචාරතුමත් ඒම දෑ අනුමත කිරීම තවත් රුකුලක් වූණා.
                   ඒ කෙසේදයත් ඉතා හොදින් ක්‍රීඩා කරමින් සිටි යහළුවෙක් කඩුල්ල සිටුවා ගැනීමට පිත්ත පන්දු යවන්නන්ගේ පිලේ අයෙකුට ලබා දුන්නා. ඉන්පසු බෝල තුනක් යාමට පෙර ඔහු දැවී ගියා. ඉන්පසු ක්‍රීඩාගාරයට පැමිණි ඔහුට ගුරුතුමා දැඩිව අවවාද කරා. මන්දත් ඔහුගේ පිත්තෙන් වාසනාව අනෙකාට සම්ප්‍රේශණය වී තිබීම දැවී යාමට හේතු වී තිබුණා.

                                             පසු කාලීනව ක්‍රම ක්‍රමයෙන් මෙවන් දෑ වල සිට දැඩීලෙස මිනිසුන් සූරාකන දේව ඇදහැලි වනතාක් රස්තියාදුකාරයට තිබෙන්නෙ පිළිකුල් සහගත විවේචනයක්. එහෙත් මිත්‍යා දෘෂ්ටික මත වලින් තොර පිරිසක් රස්තියාදුකාරයට හම්බෙන්නෙ උසස්පෙල කරන සමය වෙනකොට. ඔය බඹර පදම, බාලිකා ළමා නිවාසෙ කාලගෝට්ටිය,දන්සැල් වරුන වගේ දේවල් ලියවූනෙ ඒ අයත් එක්ක.  එහෙත් පසුකාලීන හම්බූනු මා හා සමාන සිතුවිලි ඇති අනේකවත් චරිත අතර පරිකල්පනීය සිතුවිලි සහිත ගැහැණු චරිතයක් රස්තියාදුකාරයට හමුවී නෑ.

                                               මන්දයත් මට හමූ වූ  ගතානුගාතික සිතුවිලි වලින් තොර තරුණියන් සාහිත්‍ය හා අනෙකුත් කියවීම් තුලින්ද තොරයි. ඔහුන් ඔහුනගේ වෘත්තිය විෂය සහ වෙනත් මා දැඩි ලෙස ආශක්ත නොකරන විෂයන් වලට ප්‍රාමාණිකයි.  ඔහුන් මන් ලියූ කවි වලට පෙම් කලත් මා අසන කවි වලට රුචි නොකරයි. මගේ එක් යෙහෙළියක් මා නදීක ගුරුගේගේ ගීතයකට සවන් දෙනු ඇසීමෙන් පසු ඇය කිවේ වයසට ගැලපෙන ගීත ඇසීමට පුරුදු වෙන ලෙසයි.
                                                                  එමෙන්ම ගතානුගතික අයවළුන් පරිකල්පනයෙන් තොරයි. මේ අතර මේ බොලොග් පියස කියවන නාන්නාදුනන බොලොග් කියවන්නියක් සමග රස්තියාදුකාරයා අහබූ සංවාදයක් ගොඩනගා ගන්නවා. ඇය රස්තියාදුකාරයාගේ  මවගේ වයස හා සමවන්නියක් වුවද ඇයගේ ගතානුගතික නොවන තර්කනය හා මාගේ බොලොග් පියස පිළිබද කියවීම මා විශ්මයට මෙන්ම දැඩි සතුටකට පත් කරන්නක් වුණා.
                                  විශේෂයෙන්ම ඇය වන් පුළුල් පරාසයක් පුරා දැනුමක් ඇති කෙනෙකු හා කතා කිරීමම විශාල සතුටක්.  කුණු මුල්ලෙ දැලි තුල ගමේදී සැගවෙන ගැහැණිය. නගරෙදි වෘත්තිය අරඹයා හෝ දරුවන් අරබයා සැගවෙන ගැහැණිය. ඇයමෙන් වූවානම් කොතරම් සුන්දරද. මා ගැන නොදත් ඇය මා පිළිබද පැවසූ දෑ හරියට මා හොදින් හදුනන්නියක් වගේ. ඒ කියන්නෙ මගේ බොලොග් ලිපි තුළින් ඈ මන් පිළිබද පරිපූර්ණ කියවීමක ඉන්නවා. ඉතින් මන් ඇයගේ පරිකල්පනය පිළිබද පුදුම විය යුතු නොවේද?
                                        ජීවිතයේ මට වඩා විශාල කාල තරණය කිරීමක් කොට ජීවිතයේ ඇය එක්කාසු කරගත් දෑ කොතරම්ද. ඉතින් ඇය වන් තැනත්තියක් හා කතා බහේ යෙදීමම සතුටක් ගෙන දුන්නා. රස්තියාදුකාරයගේ සමාජ අනුවර්ථනය එක එක විදියයි. පාසලේ එවුන් එක්ක කතා වෙන්නෙ වෙනස්ම දේ ඒවා හුගක් වෙලාවට වැඩිහිටියන්ට වඩාත් සුදුසු කතා. ඉන් පසු ගමේ සමාජය තුල තමයි මන් අර කිව්වා මිත්‍යා දෘෂ්ටික අදහස් වලට දැඩි පහර ගසන ඔය බඹර පදම, දන්සැල් වරුණ, බාලිකා ළමා නිවාසයේ කාලගෝට්ටිය  වගේ දේවල් ලියවෙන්නෙ.  ගම තුළ ආශ්‍රය කරන අනිත් පිරිස ඊට වෙනස් උන් එක්ක තමයි බොහෝ දුරාචාර සහ විෂමාචාර සිදුවෙන්නෙ.
                               ඉන්පසු අනෙකුත් පසු අධ්‍යාපනික තැන්  හා අනෙකුත් සමාජ් තූලත් හැසීරීම මා අතිශය ප්‍රිය වුනත්. ඒක්තරා මගේ කියවිය නොහැකි කොටසක් ඒ තුල සැගවෙනවා. නමුත්  එය යම් තරමකටවත් මග හැරෙන්නෙ ඔය මගෙ පිලිසොෆිය ලියන බොක්කෙ යාහළුවා සහ සමාජය සේවය කරන ආයතනයේදීම හමු වීම තුලීන්.
                                    ඉතින් එවන් සැගවුණු පිස්සු තැන් වලට වටිනාකමක් දුන්නෙ මේ බොලොග් අඩවිය හා සමාජය. ඉතින් මට නැවත නැවතත්  මගේ බොලොග් කියවන කමෙන්ට් කරන නොකරන සියළු දෙනාටම වගේම ඒ නන්නාදුනන බොලොග් කියවන්නියටත් අතිශය ස්තූතිවන්ත වෙනවා.
                                         විශේෂයෙන්ම විශ්ව ශක්තිය වගේ මාතෘකා වලදී රස්තියාදුකාරයා දරන භෞතිකාවාදී මත වලින් ඇයගේ මත බොහොම ඈත් වුනත්. පොදුවේ වචන වලින් කිව නොහැකි අතිශය රසවත් කතා බහක් ගොඩ නැගුනා. ඇය වන් පරිකල්පනීය වුන් රස්තියාදුකාරයාගේ එක්තරා කියවිය නොහැකි රික්තකයක් පුරවන්න සමත්වුනා. ඉතින් ස්තූතියි බොහොමත්ම මගේ බොලොග් ලොව තුළ මා ඉපයුවේ ඔබ වන් සොදුරු බොලොග් කියවන්නන් සහ ලියන්නන්.
                                                         ගම්පෙරළිය ගැනත් කලි යුගය ගැනත් විරාගයේ අරවින්දගේ චෛතසික ගැනත් විතරක් නෙවෙයි. ගෝරා පොතේ ලලිතා ගැන වගේම චයිනමන් පොතේ බේබදු ඩබ්.ජි. ගැන ඉදලා එබ්‍රාහිම් කෝර්ට  බයවුණු මිත්‍යාදෘෂ්ටික සමාජය ගැනත් තවත් නොතේරෙන මාතෘකා දහසක් එක්ක ආයෙත් ආයෙත් කතා කරන්නට මෙවන් කියවන්නියන් හා මා සම්බන්ධ කරේ මේ බොලොග් පියස. ඉතින් මා ජීවිතේ ලද වටිනාම දේවල් වලින් එය එකක් කියලා මට අන්තිමට කියන්නම ඕනෙ.

ස්තූතියි,
මීට දෑ සමන් මල් සුවදිනුත් නිදිකරවන්න හැකි රස්තියාදුකාරයා.